In de begeleiding komen allengs andere thema’s boven, thema’s die weliswaar meer indirect lijken maar belangrijk zijn om mee te laten wegen in dit complexe keuzeproces.
Verdriet om gemis aan een vaste partner.
Het verlangen naar een kind is groot, maar het verlangen moeder te worden met een vaste partner en samen een gezin te stichten is soms nog groter. Er is verdriet om het besef dat deze wens niet in vervulling zal gaan. Het is belangrijk dat het verdriet om dit “gemis” er kan zijn, naast de legitieme wens om voor alleenstaand moederschap te gaan.
Een zó gewenst kind.
Een ander belangrijk thema om bij stil te staan is de vraag wat deze keuze voor het kind betekent.
Het is moedig als vrouwen stil durven staan bij de vraag of het niet egoïstisch is om in hun eentje te kiezen voor het moederschap. Deze vraag behoeft géen normerend antwoord, daar is niemand bij gebaat.
Wel geloof ik in het belang van onderzoeken, reflecteren op vragen als: zal het kind zich straks verantwoordelijk voelen voor jouw geluk?
Krijgt het kind de taak om gemis dat jij in je leven kent, wellicht van vroeger, of van het gemis aan een relatie, op te vullen?
Een andere belangrijke vraag: wat betekent mijn keuze voor een onbekende donor voor het kind? In onze blog ‘Als je meer dan gewenst bent.’ lees je daar meer over.
Geen normerend antwoord.
Het is belangrijk en vraagt moed om stil te durven staan bij bovenstaande vragen. Het is deel van het op je nemen van de verantwoordelijkheid van alleenstaand moederschap.
Wat me in de begeleidingen opvalt is hoe moedig veel van deze vrouwen zijn. Juist op hun vermogen bewust hun motieven te onderzoeken bij het maken van een keuze wordt een appèl gedaan. Stilstaan bij de emoties en gedachten die bovenkomen is een intensief proces. Nogmaals, niet op een normerende wijze, maar juist in alle openheid naar jezelf.
Ik zie hoe Eline in dit proces gegroeid is. Hoe zij juist door de gesprekken zelfbewuster de keuze heeft kunnen maken voor alleenstaand moederschap. En hoe zij tot drie keer toe het verdriet van een miskraam heeft kunnen dragen en steun van haar omgeving heeft kunnen vragen.
Inmiddels is Eline ruim 20 weken zwanger en vol verwachting van een toekomst met haar kind. Ze gaat deze vol vertrouwen tegemoet, het keuzeproces heeft haar zelfvertrouwen gegeven en sterker gemaakt.
Om dit complexe proces van keuzes maken rond alleenstaand moederschap zo bewust mogelijk te kunnen doen, staat bij de ervaren en deskundige Tara Therapeuten de deur open!
Joke Vermue
