Donor3hoek, Donoren en donorkinderen

null

zo actueel, maar wat doet dat met de (opvoed)vaders van deze kinderen?

De vaders die kampten met onvruchtbaarheid, wellicht in een tijd waarin dat maar beter niet bekend moest worden.

De vaders die met een geheim rondliepen (en soms nog rondlopen).

De vaders die bang zijn dat hun kind dit geheim op social media zet.

De vaders die leven met schaamte.

De vaders die in een positie kwamen van afhankelijkheid.

De vaders die misschien wel 200% hun best hebben gedaan een goede vader voor hun kind te zijn.

De vaders die dachten vanuit beste bedoelingen te handelen, maar met de kennis van nu gaan twijfelen.

De vaders die leven met een schuldgevoel:

– naar hun partners die zo verlangden naar een kind

– naar hun kind omdat ze hen “het geheim” nooit of pas op latere leeftijd vertelden.

Erkenning voor het prijskaartje dat vastzit aan beslissingen van vroeger .

Zelfbeeld

Ik kom ze tegen in mijn praktijk, deze mannen/vaders, en zie hun worsteling.

Soms in de fase van leren leven met onvruchtbaarheid, met alle gevolgen op gebied van zelfbeeld en mannelijkheid.

Soms in het maken van een keuze al dan niet voor donorzwangerschap te gaan.

En de laatste tijd in de confrontatie met de actualiteit over donorkinderen met hun

-zeer legitieme- wens hun afkomst te leren kennen.

Alle partijen in dit verhaal: de donorkinderen, de donoren EN de vaders die destijds vanuit hun beste weten gehandeld hebben, verdienen erkenning.

Erkenning voor het prijskaartje dat vastzit aan beslissingen van vroeger.

Èn erkenning voor de behoefte je afkomst te kennen, voor de “vrijgevigheid” van de donoren, en voor de inzet van de (opvoed)vaders.

Tara Therapeuten bieden ondersteuning aan alle partijen betrokken bij donorconceptie,